Bilzen

Mijn lieve Ferdinand: verhaal en lied door Eugenie

Moeder ik kom u vragen
Ik ben pas 18 jaar
Mijn hart is klaar om te paren
Daar is geen doen meer aan

Ik heb een lief naar mijn zinnen
Mijn lieve Ferdinand
Hij komt mij te beminnen
Hij is mijn minnaar terstond.

Kind waar zijn toch uw zinnen
Spreek toch van trouwen niet
De jonkmans komen vrijen
En vegen hun botten eraan

Dan is het toch Sofieke
Die aan de wieg zal staan
Want al die jong zottinnen
Ze zijn zo gauw in het verdriet

Moedertje dat zie ik in Ferdinandje niet
Konde gij maar weten, hoe gaarne hij mij ziet
Hij zegt altijd sofieke, mijn allerliefste zoet

Ik zie hem soms in mijn dromen
Zo lieflijk voor mij staan
Met zijn rode kaken
Hij staart mij zo lieflijk aan

Moeder laat mij toch trouwen met mijn Ferdinand
Want gij zult uwe dochter gaan zien van haar verstand

Het duurde zo een maand of zeven
Dat Sofieke zat in het geween
Toen was het lieve kleine
Met een blokske aan haar been

Toen was het lieve moeder
Ge hebt het mij gezeid
Nu is Sofieke haar Ferdinandje kwijt

Douwde, douwde Sofieke
En douwde, douwde mijn klein
Zal nu uw Ferdinandje nog vader zijn

Ge ziet het is te laat
Nu vliegt gij op straat
Gij had moeten luisteren
naar moeders goede raad