Neen, het is geen grap. Op 1 april 1919 leggen de nagelnieuwe bestuurders van de ‘Zangvereeniging Ste Cecilia’ in de Sint- Aldegondisparochie in Alken de ‘standregels’ in 11 artikels vast. Artikel 1 luidt: ‘De ‘Zangvereeniging Ste Cecilia’ heeft voor doel de glorie aan God te vermeerderen, bij de geloovigen meer ijver op te wekken voor de goddelijke diensten en de leden onderling aan te wakkeren tot godsdienstigheid. Dit doel tracht zij te bereiken door de beoefening van den Gregoriaanschen zang en der Kerkmuziek, en door de kennis der Liturgie.’ Mochten de leden van Sint-Cecilia hebben doorgebeten, dan zouden we vandaag spreken over een pronte eeuwelinge. Maar in de jaren ’70 klinkt een en ander toch wat te preconciliair. In het najaar van 1977 zorgen dirigent Ludo Verjans en enkele dynamische leden van het kerkkoor voor een doorstart. Het Amarylliskoor is geboren, genoemd naar de prachtige bloem en een herderin uit een pastorale van de Romeinse schrijver Vergilius. Een rijke botanische en literaire achtergrond dus en opgelet: mits goed verzorgd, zorgt de Amaryllisbloem voor eeuwig plezier. Druppelke Na een bescheiden start groeit het ledental, komen er voldoende vrouwenstemmen bij en wordt het repertorium uitgebreid. Met succes vindt de omslag van kerkkoor naar profaan koor plaats. In de eerste plaats Nederlandstalige liederen, maar een uitstapje naar een andere taal kan. Van missen naar aperitief-, benefiet- en thema-concerten, meer en meer in samenwerking met andere koren en muziekensembles. Hoe lieftallig ‘Amaryllis’ ook klinkt, zelf situeren de leden de muzikale hoogtepunten van de voorbije kleine halve eeuw rond de herdenking van WO I: enerzijds het concert ‘In Flanders Fields’ op 11 november 2014 en anderzijds ‘De Groote Oorlog’ op 11 november 2018. Telkens wordt het koor versterkt met orkest, solisten of zelfs een extra koor. Daarnaast zijn er de afwisselende kerst- en lenteconcerten die aantrekken. Liefde voor muziek, vriendschap en gezelligheid gaan bij ‘Amaryllis’ hand in hand. Zo durven de repetities wel eens uitlopen – elke gelegenheid is goed om de stem te smeren! Aanvankelijk worden de repetities op maandagavond onderbroken door een pauze na een uurtje, met steevast ‘een druppelke (jenever)’. En soms een tweede, een derde, of helemaal geen tweede repetitiehelft. Ook de citroenjenever voor een optreden – goed voor de stem, quoi? – is lange tijd een mooie traditie. Twee jaar corona heeft ook op dit vlak gewogen: het repeteren is naar de kerk verhuisd omwille van de afstanden, de pauze is geschrapt en in de kerk is er nu eenmaal geen bar achteraf. Maar gezelligheid moet er zijn en dus zijn er tal van activiteiten voor de koorleden, partners en kinderen. De culinaire nieuwjaarsreceptie, de jaarlijkse fietstocht naar Oetersloven op PinksterEeuwig plezier Het Amarylliskoor van Alken nadert zijn gouden jubileum. Voor REPRISE toveren de leden een nog veel ouder document tevoorschijn: de stichtingsakte van ‘moedermaatschappij’ ‘Zangvereeniging Ste Cecilia’ van vlak na WO I. Met wortels in een ver en vroom verleden bloeit het koor vandaag op na bijna twee jaar coronaperikelen. Op naar de 50! AMARYLLISKOOR ERFGOEDHASPENGOUW.BE 16
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=