Het is bij hem gegaan zoals bij zovelen die zich engageren in het Limburgse verenigingsleven. ‘De kinderen begonnen muziek te spelen bij de harmonie en de voorzitter vroeg mij om in het bestuur te komen. Zo werd ik kassier en na mijn pensioen gaandeweg ook de facto archivaris. Toen er belangrijke herdenkingen aankwamen – WO I, ons 125-jarig bestaan – heb ik enkele brochures geschreven.’ De fanfare Sint-Cecilia ziet in 1895 het levenslicht. ‘Gegroeid uit een ouder zangkoor,’ zo weet Willy Thijs. Hij heeft ook een artikel uit ‘De Bilsenaar’ van het jaar voordien waarin de journalist van dienst getuigt over het rijke muzikale leven uit het Hoeselt van toen. ‘Aanvankelijk repeteren de leden van de fanfare in de raadszaal van het gemeentehuis. Op het kerkplein verrijst een kiosk voor de voorstellingen. De huidige kiosk rust nog steeds op de basis die toen door de muzikanten gebouwd is. Eveneens erfgoed, dus!’ ‘Tijdens de jaren ’20 van de vorige eeuw werd er steeds meer gedroomd van een eigen lokaal. Dat werd de Gildenzaal achter het Patronaat aan de Dorpsstraat. Daar is de fanfare – die in dezelfde periode omgevormd wordt tot harmonie – decennialang thuis, totdat de zaal verkocht is. Nu hebben we al jarenlang een eigen lokaal in de vroegere Broedersschool. In dat lokaal zaten in twee kasten een heleboel mappen, klasseurs en dozen met documenten, foto’s, opnames en uniformen. In de aanloop naar de viering van ons 125-jarig bestaan en het schrijven van een brochure heb ik dat allemaal geklasseerd. Dagenlang werk, ja, maar ook leuk want je (her)ontdekt zoveel interessante dingen.’ Vlaggen en wimpels Erfgoed Haspengouw heeft die prachtig uitgegeven brochure financieel ondersteund. ‘Na de voorstelling suggereerde Erfgoed Haspengouw om alle materiaal in zuurvrije dozen op te bergen. Uiteindelijk hebben we samen met Lieve van Erfgoed Haspengouw en Mariet en Justine van CEMPER – het Centrum voor Muziek- en Podiumerfgoed – enkele dagen de handen uit de mouwen gestoken. We hebben alle documenten – bestuurs- verslagen, facturen, affiches, krantjes, partituren … - maar ook oude vlaggen, wimpels, dassen, kepies en uniformen die in verschillende dozen en kisten opgeslagen waren, netjes getrieerd. Bij de documenten gingen de dubbels er uit, schikten we alles per jaar en maakten we een onderverdeling tussen de jaarwerking, concerten en eenmalige activiteiten. De foto’s, audio- en video- opnames, en documenten zijn gedigitaliseerd. Even terzijde: dat is natuurlijk uitstekend, maar ik stel me wel de vraag: wat kan en ‘Ik vind alles makkelijk terug’ ‘Ja, als gepensioneerde heb ik tijd. En ik heb misschien wat meer oog voor het verleden dan jongere bestuursleden die de blik op de toekomst moeten houden. Maar het is de moeite om het eigen erfgoed goed te conserveren. Wie weet wat de toekomst brengt?’ Willy Thijs (77), al 35 jaar bestuurslid van de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia Hoeselt, heeft geen spijt van ‘de paar winters’ die hij in het harmonielokaal heeft gespendeerd om het rijke archief te sorteren. En ze daarna met hulp van Erfgoed Haspengouw en CEMPER te inventariseren en netjes in zuurvrije dozen op te bergen. KH SINT-CECILIA HOESELT ERFGOEDHASPENGOUW.BE 22
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=