Borgloon

Patience, patience, patience: verhaal en lied door Jozef

Klokslag twee uren bèn ich tos aat gegaan
Ich-ha krek eene timmer vandoen gaa verstaan
Ich naam mijne hoed, mijne pit en ich zai,
Ich bin bei e kwartierke trug

REFREIN:
Ich zaag het dus mèr patience, patience, patience
dje wait op de de pos, da gait alles op d’oer
ieder op zijne toer

Ich kom op de pos aan het joste quchet
Dat was gesloten, ich zai dos belet
Het tweede was open en geen volk bekan
Hoop en al twietig man

Ich zaag het dus mèr patience, patience, patience
komt da niks tussen, bij dit en een oer
dan is het minne toer

Op minder dan twintig minuten wablijf
Was dai joste klant van os rai al geriefd
Ich zai, het leven van zo ene enplaar
da is toch ook ene corvee

Ich zaag het dus mèr patience, patience, patience
dje wait op de de pos, da gait alles op d’oer
ieder op zijne toer

Rond half zes, mai voila ik aan ‘t quchet
Geef mig een timmer meneer s’il vous plait
Timmers mijnheer, zei dien employer
das aan quchet à coté.

Ich zaag het dus mèr patience, patience, patience
dje wait op de de pos, da gait alles op d’oer
ieder op zijne toer

Een haaf uur ter na, het was alwir mijne toer
Geef mig eene timmer menheer, het is nog jus
vuur het uur. Te laat zai de schrijver

het is zes uren jus
Kom morgen truk ajus

REFREIN

Mer s’aanderdoigs hoâ ich dat faain jeùverlaag
Ich stoend oin de pos al van kertier veur aag
En om neugen oeren vernoom ich deur Jef
Dat de employeès wooren ien grèv

Ich zaag het dus mèr fejense, pejense, pejense
Ich hou do gesteun ne havedoag oin esteuk
En ich koem zonder timmer treuk